Alpinia lekarska

Alpinia lekarska (Alpinia officinarum Hance)

Nazywana także gałgantem chińskim lub gałgantem wielkim – gatunek roślin z rodziny imbirowatych. Pochodzi z południowych Chin, Indochin i Tajwanu. Obecnie uprawiana również na wschodnich wybrzeżach Indii, w Japonii i Antylach.






Morfologia:

Kłącze

• Grube, guzowate, płożące się. Pędy do 2 m wysokości.

Liście

• Długie, wąskolancetowate, osadzone pochwiasto.

Kwiaty

• Zebrane w wiechy, drobne, korona zielonkawa, rurkowata u podstawy, wyżej dzwonkowata, trójłatkowa, kielich biały, trzyząbkowy, słupek jeden, pręcik płodny jeden, dwa przekształcone w prątniczki, dwa przekształcone w dużą, czerwonoplamą warżkę i jeden zupełnie zredukowany. Kwiaty mają przyjemny zapach.

Owoce

• Czerwona, mięsista jagoda wielkości grochu, zawierająca trzy czarne nasiona o nieprzyjemnym zapachu i gorzkim smaku.

Zastosowanie:

Surowiec zielarski: kłącze - Galangae rhizoma

Składniki:

• galganol, alpinol, żywice i najwięcej olejku eterycznego z wszystkich alpinii.

Działanie i zastosowanie:

• Najlepiej przyswajalna jest nalewka alkoholowa. W tym celu sproszkowane kłącze omawianej rośliny zalewa się przynajmniej 40° wódką i maceruje w szczelnie zamkniętym słoiku typy twist-off przez okres jednego miesiąca. Przyjmuje się po 15–20 kropli na wodę, 3 razy dziennie.
• Nalewka na kłączach alpinii zalecana jest na poprawienie trawienia, bóle brzucha spowodowane niestrawnością albo lekkim zatruciem pokarmowym, spowodowanym spożyciem ciężkostrawnych i tłustych potraw. Ponadto także w stanach zapalnych żołądka i jelit, oraz w reumatyzmie.
• Systematyczne zażywanie - przez przynajmniej 3-4 tygodnie - nalewki (po 1 łyżeczce 3 razy dziennie) wyreguluje stolce i trawienie. Ponadto działa również słabo przeciwbólowo, bakteriobójczo i grzybobójczo. Zewnętrzne stosowanie nalewki zalecane jest w raku skóry.
• Przyprawa- Najbardziej cenione kłącze ze wszystkich alpinii o smaku przypominającym imbir, jednak delikatniejszym. 
• Alpinię faworyzuje kuchnia indonezyjska, gdzie jest podstawową przyprawą narodowej potrawy o nazwie "nasi goreng".

Źródło: Wikipedia i informacje własne.